حسین قاسمی عضو سابق شورای شهر رامهرمز نوشت: سازمان بهزیستی، کمیته امداد، سهام عدالت، سازمان هدفمندی یارانه‌ها،بنیاد برکت،بنیادهای دیگر و… نمونه ای از سازمان‌های حمایتی و رفاهی موجود هستند که گردش مالی آنان سر به فلک می‌کشد. به عنوان نمونه فقط عدد یارانه در سال برابر است با ۳۰ هزار میلیارد تومان! چرا این اعداد نجومی نمی‌تواند منجر به پایان فقر شود. برای پاسخ به این سوال بگذارید تجربه هلند را با هم بررسی کنیم.
در هلند تمام پرداخت‌های حمایتی و یارانه‌ای کاملا متناسب با نیاز و سطح درآمد افراد پرداخت می‌شود. اینگونه نیست؛گشاده دستانه و با چشمان بسته به همه یارانه داده شود. دولت یک پایگاه اطلاعاتی جامع، شفاف و کامل دارد. تمام اطلاعات که از درگاه‌های مختلف توسط خودتان یا دیگران وارد می شود، در یک پایگاه اطلاعاتی جامع ثبت می شود که ۶۰۰ ارگان و سازمان دولتی تماماً به این سامانه متصل هستند و حسب نیاز، به برخی اطلاعات آن دسترسی دارند.
هر تغییری که در میزان دارایی، محل سکونت، تعداد فرزندان مهدکودکی، محصل و دانشجو، میزان حقوق، نوع ماشین، میزان اجاره و مالیات و … ثبت و ضبط می‌شود. تمام تغییرات در دسترس ۶۰۰ ارگان دولتی قرار می‌گیرد. قرارداد اجاره خانه تان را نه فقط خود شما بلکه صاحبخانه و آژانس املاکی نیز موظفند که به دولت اطلاع دهند.
وقتی چنین اطلاعاتی وجود دارد چه اتفاقی در هلند می افتد؟ دولت دو رابطه مالی اصلی با مردم دارد. یکی زمانی که پول می‌گیرد (مالیات و عوارض) و دیگری زمانی که پول می دهد (یارانه و پرداخت حمایتی).
مالیات و عوارض؛
وقتی دولت سطح مالی فرد یا خانوار را محاسبه کرد متناسب با وضعیت مالی، از وی مالیات و عوارض می‌گیرد و بخشودگی زیادی را نیز شامل برخی افراد می‌کند.
در هلند شهروندان موظفند سالیانه ۷۰۰ یورو برای جمع آوری زباله و مالیات فاضلاب پرداخت کنند. ولی شما می توانید درخواست بدهید از این عوارض (مالیات شهری) معاف شوید.چگونه؟ به راحتی! چون شهرداری به اطلاعات شما دسترسی دارد و درخواست شما را راستی آزمایی می‌کند.
یارانه یا پرداخت های حمایتی !!!
دولت هلند تمام کمک هزینه ها و یارانه های خود را منوط می‌کند به اطلاعاتی که از وضعیت مالی شما دارد. یعنی به خانواده الف هزار یورو و به خانواده ب هزار و ۲۰۰ یورو کمک می کند. این است معجزه کشورداری مبتنی بر اطلاعات.
آن عدالتی که ما همیشه از آن دم می‌زنیم . سازوکارش این است که دولت مبتنی بر یک پایگاه اطلاعاتی جامع تصمیم‌گیری کند.با چشمانی کاملا باز.
تجویز راهبردی؛
نظام مالی -اطلاعاتی هلند را مقایسه کنید با طرح های رفاهی- حمایتی که در کشور اجرا می‌شود. به عنوان مثال در سهام عدالت به جای آنکه افراد بر اساس میزان تمکن مالی، مشمول سهام عدالت شوند بر اساس صنف انتخاب شدند و خیلی دردناک‌تر این است که خیلی حقوق بگیران مشمول سهام عدالت شدند چون اطلاعاتشان در دسترس بود اما کارتن خوابان و ۷ میلیون کارگران فصلی _ ساختمانی و خانواده هایشان فراموش شدند!!!
در همین هدفمندی یارانه‌ها شما اگر بوگاتی ۳ میلیاردی سوار می‌شدید یا موتور گازی ۳۰۰ هزار تومانی، یارانه هر دو یکی است. فاجعه دیگری که وجود دارد این است که برخی افراد از تمام سازوکارهای حمایتی استفاده می‌کنند یعنی هم یارانه می گیرند هم تحت پوشش سازمان‌های دیگر هستند هم خانه برایشان ساخته شده است و هم سهام عدالت دریافت کرده‌اند. و عده ای دیگر حتی یارانه هم دریافت نمی‌کنند.
چه می‌توان کرد ؟
خوشبختانه عده‌ای جوان باهوش و مدیر لایق در این کشور پایگاه جامع رفاه ایرانیان را ایجاد کرده‌اند که به بیش از ۵۰ پایگاه اطلاعاتی ملی دسترسی دارد.
اکنون دیگر می‌توان بر اساس اطلاعات موجود با دقت خوبی، یارانه بگیران ثروتمند را حذف کرد. می‌توان تمام پرداخت‌های رفاهی و حمایتی را یکپارچه کرد و منوط کرد به آزمون وسیع. هر سازمان و سازوکار حمایتی باید مبتنی بر یک پایگاه اطلاعات جامع و مشترک تصمیم گیری کند.
چشمان دولت خدای ناکرده کور نیست بلکه بسته است.با همین منابع محدودی که دولت دارد اگر بخواهد می‌تواند پرداخت‌های حمایتی را به گونه‌ای انجام دهد که کارتن‌خوابان و حاشیه نشینان نه ۲ برابر که صد برابر دیگران پرداخت حمایتی دریافت کنند.
ثروتمندان صدها برابر دیگران مالیات بپردازند بشرط آنکه دولت چشمانش را باز کند. ما چیزی از هلند کم نداریم به جز جسارت برای باز کردن چشمان و اعتماد به نظام‌های اطلاعاتی پیشرفته. منبع: هفته نامه سلمان دیار
انتهای مطلب/
