رژیم پهلوی به نحو نامتعارفی به ایالات متحده وابسته بود و برخلاف تصور شاه نه تنها این اتکای غیر بومی سبب حفظ پادشاهی او نشد بلکه از عوامل اصلی خشم عمومی علیه رژیم سلنطنتی نیز قرار گرفت. پس از سرنگونی پهلوی مخالفان جمهوری اسلامی اعم از دشمنان خارجی یا لیبرال ها و متمایلین به غرب با استفاده از ترفند مشابهت سازی، تهمت وابستگی نظام اسلامی را به «شوروی» مطرح می نمودند.
این جریان با سیبل سازی شوروی یا روسیه و طرح شعارهایی چون «مرگ بر شوروی» یا «مرگ بر روسیه» تلاش می کردند تا خط اصیل مبارزه با استکبار آمریکایی را به حاشیه برده و به تعبیر امام خمینی (ره): «خط این بود که اصلًا امریکا منسی بشود. یک دسته شوروی را طرح میکردند تا امریکا منسی بشود، یک دسته «اللَّه اکبر» را کنار میگذاشتند، سوت میزدند و کف میزدند آن هم روز عاشورا. خط این بود که این قضیه مرگ بر امریکا منسی بشود.» (صحیفه امام (ره)، ج ۲۱، ص ۲۸۶).
در فتنه سال ۸۸ و در زمان حاضر نیز جریانی خاص برای دور کردن اذهان مردم از هدف اصلی یعنی ایالات متحده تلاش می کنند تا جمهوری اسلامی را کشوری معرفی نمایند که تحت سیطره ی سیاست های روسیه قرار دارد. ایشان برای اثبات منطق خویش به همکاری نظامی جمهوری اسلامی با روسیه در جنگ سوریه اشاره می کنند.
پس از سرنگونی پهلوی مخالفان جمهوری اسلامی اعم از دشمنان خارجی یا لیبرال ها و متمایلین به غرب با استفاده از ترفند مشابهت سازی، تهمت وابستگی نظام اسلامی را به «شوروی» مطرح می نمودند. این جریان با سیبل سازی شوروی یا روسیه و طرح شعارهایی چون «مرگ بر شوروی» یا «مرگ بر روسیه» تلاش می کردند تا خط اصیل مبارزه با استکبار آمریکایی را به حاشیه ببرند.
در پاسخ به این مسئله باید عنوان کرد که نه تنها جمهوری اسلامی هیچ گونه وابستگی سیاسی به نظام روسیه ندارد بلکه از جنگ های سال ۲۰۰۰ یعنی آزادسازی جنوب لبنان تا سال ۲۰۰۶ یعنی جنگ ۳۳ روزه، و پس از آن در جنگ های۲۲ روزه، ۸ روزه، ۵۱ روزه و ۲روزه در سال جاری میان حماس و رژیم صهیونیستی، محور مقاومت بدون هیچ‌گونه وابستگی نظامی یا لجستیکی به روسیه توانسته است اراده ی خود را بر دشمن صهیونستی تحمیل نماید.
بدیهی است جمهوری اسلامی به عنوان محور مقاومت نه در طول سالیان تحریم ایالات متحده و اروپا و نه در بحبوحه ی جنگ های منطقه به صورت مستقل عمل کرده و روسیه را هرگز به عنوان پناه اقتصادی، سیاسی یا نظامی خود قرار نداده است. در سال های اخیر و به دنبال تحریم روسیه توسط ایالات متحده و اتحادیه ی اروپا، جمهوری اسلامی در چارچوب استفاده از توان رقبای آمریکا برای ضربه زدن به منافع استکبار در منطقه توانست روسیه را متقاعد به حضور نظامی در جنگ سوریه نماید.
این تاکتیک موفقیّت آمیز سبب پیروزی جبهه ی مقاومت و حفظ دستآوردهای جمهوری اسلامی با هزینه های بسیار کمتر از پیش بینی ها شد. هرچند که نمی توان منکر اشتراکات موردی منافع ملّی ایران و روسیه در برخی موارد شد. بنابراین می توان دریافت که سیاست استقلال به عنوان یکی از بنیادین ترین اندیشه های انقلاب اسلامی کاملا محقق شده و به صورتی غیر قابل خدشه استمرار دارد. این همان سیاست راهبردی و صحیح رهبر معظم انقلاب است که وجود «ایران مستقل» و «روسیه مقتدر» را به نفع یکدیگر دانستند. (۲۴ /۷/۱۳۸۶، در دیدار با رئیس جمهور روسیه) بنابراین انقلاب اسلامی در پایان دهه ی چهارم عمر خود مستقل تر همه ی تاریخ قدرتمندتر نیز شده است.
رهبر معظم انقلاب نیز در ابتدای سال ۹۷ در تشریح سیر سیاسی کشور از وابستگی به استقلال به تسلّط سیاسی دویست ساله ی بیگانگان بر ایران اشاره می کنند:
«تا قبل از انقلاب، حدود دویست سال قدرتهای سلطه‌گر بر این کشور مسلّط بودند و حکومتها زیر سایه‌ی قدرتهای بیگانه حکومت میکردند. حکومت قاجار با تضمینِ دولتِ تزاریِ روسیه بر سرِ پا بود؛ یعنی در جنگهای ایران و روس، در قضیّه‌ی ترکمانچای، عبّاس‌میرزای قاجاری [از روس‌ها] قول گرفت که حکومت در خاندان قاجار باقی بماند.
بعد انگلیس‌ها آمدند، رضاخان را سر کار آوردند؛ همان انگلیس‌ها محمّد‌رضا را سر کار آوردند؛ بعد در بیست‌وهشتم مرداد سال ۳۲ آمریکایی‌ها وارد میدان شدند و محمّد‌رضا را تجدید سلطنت کردند… در یک برهه‌ای از زمان -قرارداد ۱۹۰۷- انگلیس و روس تزاری با هم توافق کردند، کشور ایران را بین خودشان تقسیم کردند؛ یک قسمت زیر سلطه‌ی انگلیس، یک قسمت زیر سلطه‌ی روس، یک قسمت کوچک هم این وسط مستقل؛ یعنی این‌جور کشور در زیر سلطه بود؛ لذا خواست عمومی ملّت ایران این بود که از این حالت خارج بشود و استقلال پیدا کند.» (۱/۱/۱۳۹۷)
ایشان در ادامه و با توجه به شرایطی که بر سیاست داخلی و خارجی کشور حکم‌فرماست به صراحت جمهوری اسلامی را مستقل ترین کشور جهان معرفی می کنند و این را به صورت علنی بیان می کنند که: «من میتوانم عرض بکنم که امروز هیچ کشوری در دنیا، ملّتی به استقلال ملّت ایران ندارد؛ همه‌ی ملّتهای دنیا به‌نحوی از انحاء، نوعی ملاحظه‌کاری در مقابل قدرتها دارند. آن ملّتی که آرائش تحت تأثیر هیچ‌کدام از قدرتها قرار نمیگیرد، ملّت ایران است. بنابراین استقلال محفوظ ماند.»
محسن خاکی / گروه سیاسی اندیشکده برهان
انتهای مطلب/
